 |
| 'Portret' van Horatius door Anton von Werner Bron: Wikimedia Commons |
Bron van Bandusia, fonkelend als kristal,(Horartius, Oden, 3, 13; vertaling: P. Schrijvers (2003))
heerlijke wijn en een bloemenkrans waardig,
morgen krijg je een bokje
dat door bultige hoorntjes
pril op de kop, tot strijd en liefde is voorbestemd;
vergeefs, immers dit jong van dartele troep
zal jouw ijskoude water
kleuren met bloedrode gloed.
De blakende Hondsster weet op zijn wrede uur
jou niet te raken. Jij deelt het dwalend vee,
stieren moe van het ploegen,
zoete troost van je koelte toe.
Nu ik zing van een eik die zich geworteld heeft
boven de holle rots waaruit jouw waterstroom
kletst en klaterend wegspringt,
word ook jij een beroemde bron.
Posts
0 reacties:
Een reactie posten