Foto: infomatique Bron: http://www.flickr.com/photos/infomatique/5907923005 |
Hé? iPad? Ik spits mijn oren. We zitten in de trein op weg naar Utrecht voor het afdelingenoverleg van het Nederlands Klassiek Verbond aldaar. Het is druk in de trein en we naderen station Amersfoort. Een groep dertigers staat al in het gangpad te wachten als een van hen een gesprekje begint met een oudere mevrouw die voor mij zit.
- Ik doe er spelletjes op. Mijn kleinzoon gaat er nog e-books opzetten. Ik ben verslaafd aan de Kolonisten van Catan. Ik kan het niet laten zien, er is geen Internet in de trein.
- En kunt u er ook op typen?
- Ja, dat gaat prima. Dan verschijnt er een toetsenbord. Het is wel duur. Dit hoesje is al vijftig euro. Maar dat komt door al die magneetjes. Wel jammer dat er geen Internet is.
- Mooi, hoor. Dat zouden wij ook moeten hebben, terwijl wij dit soort gadgets altijd wel als eerste hebben.
De trein rijdt Amersfoort binnen en zij nemen afscheid van elkaar. Zodra wij Amersfoort uitrijden, stap ik op de mevrouw af. Ik vertel dat er wel Internet in de trein beschikbaar is en ik leg uit hoe je dit kunt instellen. 'Heel mooi, dan heb ik nog voor de laatste twintig minuten Internet', en direct opent de mevrouw de app om haar mail te lezen. Ik wil mij juist omdraaien naar mijn eigen plaats of ik krijg de vraag of ik weet hoe je een spel van Wordfeud kunt beëindigen. Dat vraagt ze dan net aan de verkeerde, maar samen ontdekken we dat je pas een spel kunt beëindigen als je zelf aan de beurt bent. Ik krijg nog een bedankje en ik neem weer plaats in mijn eigen stoel.
Prachtig, reizen met de trein.
0 reacties:
Een reactie posten