Muze op Maandag: Klassieken in het Fries

Donderdag 16 december wordt de eerste Friese vertaling gepresenteerd van de Metamorphosen van Ovidius door Klaas Bruinsma (Feroarings fan Stal, Leeuwarden Bornmeer 2010). Naar aanleiding hiervan aandacht in 'Muze op Maandag' voor vertaler Klaas Bruinsma en klassiekers in het Fries.

Klaas Bruinsma

Verschillende werken uit de klassieke oudheid zijn in het Fries beschikbaar. De meeste vertalingen zijn van de hand van Klaas Bruinsma. In zijn gymnasiumjaren is Bruinsma begonnen met het vertalen van klassieken uit de wereldliteratuur. Hij vertaalde onder andere tragedies van Sophocles, de Georgica van Vergilius, en meesterwerken uit het (oud)Engels, Frans en Spaans.

In 2004 verscheen Bruinsma's levenswerk: de vertaling van de Ilias en Odyssee van Homerus. Hierover schreef dichter-classicus Piet Gerbrandy in de Volkskrant: 'Je zou zonder veel overdrijving kunnen zeggen dat een literatuur pas volwassen is wanneer ze Homêros vertaald, verwerkt en achter zich gelaten heeft.' In 2007 ontving Bruinsma de Zilveren Anjer uit handen van koningin Beatrix voor het Friese erfgoed en de Friese cultuur, in het bijzonder de Friese letteren.

Het onderstaande fragment komt uit de Odyssee. Odysseus is na een schipbreuk aangespoeld op het eiland van de Phaeaken. Daar ziet hij Nausicaä, de dochter van de koning van de Phaeaken, op het strand spelen. Odysseus spreekt haar aan:

     "Eale prinsesse, ik smeek jo! Mar binn' jo goadinne of minkse?

     Binne jo ien fan de goaden, dy't wenje yn 't rom fan de himel?

     Dan hâld ik it foar it neist dat jo wol Artemis binne,

     Zeus grutmachtich syn dochter yn kreazens en stal en statoere.

     Mar binn' jo ien fan de stjerlike minske dy't wenje op 't ierdryk,

     trijeris lokkich moatte jo heit en jo mem mei jo wêze,

     trijeris lokkich jo buorren! Wol wis wurdt harren it herte

     waarm fan in gloede fan blidens omwille fan jo, alle kearen

     dat hja sa'n bloeiende blom it plak fan de dûns yngean sjogge!

     Hy is lywols yn syn herte it lokkichst, fier boppe d'oaren,

     dy't foar syn swiere breidskat iens jo as syn breid nei syn hûs fiert.

     Want ik ha mei de eagen jit nea sa'n wêzen oanskôge,

     noch in man noch in frou, en ik sjoch jo mei ferbjustring."

(Homerus, Odyssee, VI, 149-161; vertaling K. Bruinsma)

Lees hier een interview met Bruinsma naar aanleiding van de toekenning van de Zilveren Anjer (Friesch Dagblad, 6 juni 2007).